күн күркіреу және найзағай

См. также в других словарях:

• ажағай — (Алм.: Еңб қаз., Кег.; Көкш.; Талд.; Рес., Омбы) найзағай. Жауынды күндері а ж а ғ а й болады (Алм., Кег.). [Чувашша ажа күркіреу, найзағай, жайдың оғы (Чув. рус. сл., 1985, 45)]. қ. шажағай …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• аша — зат. 1. Екі не одан да көп тармаққа айырылып шыққан ағаш. 2. Арқалықты, яки бел ағашты астынан тіреп қоятын басы айыр тіреу, діңгек. 3. Мал байлайтын айыр тармақты ағаш; мама. 4. Киім ілетін қысқа қысқа ашалары бар ағаш; адалбақан. 5. Айыр. зат.… …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• гүлдүрмама — (Қарақ.: Хож., Қоң.) найзағай ойнап, күннің күркіреуі. Жердің бетін жауын селдей басып, г ү л д ү р м а м а тасыр тұсыр ойнап қоя берді (Қарақ., Қоң.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шартыл болу — (Гур., Мақат) күн шатырлау, күн күркіреу, найзағай жарқылдау. Күн ш а р т ы л б о л а й ы н деп тұр (Гур., Мақат) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• майқұмарлау — сын. Майды ұнататын, май жегенді жақсы көретін. М а й қ ұ м а р л а у біреуі күрең тайдың жуан елі қазысын дәріптеп, елдің сілекейін шұбыртты (Ә.Әбішев, Найзағай, 62) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі